۱۶ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۴:۰۷
کد خبر: ۵۹۶۲۷۰

یادداشت | اهالی فیلم فجر و صبر انقلاب چهل‌ساله

یادداشت | اهالی فیلم فجر و صبر انقلاب چهل‌ساله
بازیگران وامدار جریان اصلاحات ثابت کرده‌اند که با پول‌های هنگفتی که از این جریان دریافت می‌کنند، حاضر به خوش رقصی‌های بسیاری خواهند بود.

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، همه چیز از یک داستان شروع شد، توئیت وزیر ارشاد که می‌خواست خود را تبرئه کند. اما از چه چیزی؟ چهل سالگی انقلاب، روزگار کامل شدن اندیشه و تفکر دینی در فضای اجتماعی بود ولی قبح شکن‌ها دست به دامان لیبرالیسم شده‌اند تا رنگ اسلام را از چهره شهر بزداید.

حالا همه چیز دست جریان قبح شکن است و الان که همه را درگیر نان کرده‌اند، زمان خوبی است که قبح شکنی‌ها را به انتها برسانند. صدای فرهنگ در مارپیچ سکوت اقتصاد گم شده است و سینما دیگر نه به متراژ لباس‌های مارک کلوین کلاین که دیگر خز شده است، بلکه با سهم قصابی‌ها در روان جامعه حساب می‌شود.

فیلم‌ها چگونه بود؟

در پایان سومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر ده فیلم مورد پسند حاضران در جشنواره شناخته شد، غلامرضا تختی»، «قسم»، «شبی که ماه کامل شد»، «متری شیش و نیم»، «قصر شیرین»، «ماجرای نیمروز 2»، «جان دار»، «23 نفر»، «بنفشه آفریقایی» و «سرخپوست» اینها فیلم‌هایی هستند که بیشترین رای حاضران را دریافت کردند.

یادداشت // تحلیلی پیرامون جشنواره فیلم فجر

چرا هنجار شکنی و با چه امیدی؟

جدای از محتوای فیلم‌ها، اتفاقات حاشیه‌ای که در کنار آثار رخ داد، باعث شد تا حس کنیم سناریویی پشت داستان است تا جریان مذهبی را وارد بازی کثیف سیاست ماکیاولیستی کنند، البته بازیگران ما همچون مهناز افشار که وامدار جریان اصلاحات با خانه‌ای که هدیه گرفته است، ثابت کرده‌اند که با پول‌های هنگفتی که از این جریان دریافت می‌کنند، حاضر به خوش رقصی‌های بسیاری خواهند بود.

ابتدا تک خوانی زن در صحنه‌ای که در افتتاحیه جشنواره به صورت نمایشی اجرا شد. کارگردان این اثر قبل‌تر به خاطر توهین به اهل بیت ممنوع الکار شده بود ولی به لطف قدرت این جریان این بار دوباره نمایشی را در افتتاحیه اجرا کرد که صدای همگان را درآورد.

دوم: صحبت‌های فاطمه معتمد آریا بود که در صحبت‌های خود از توقف آنها در این چهل ساله سخن می‌گفت. راستی یادتان هست که بعد از انقلاب اسلامی تا کنون این بازیگر چند بار جایزه‌های هنگفت از سینمای نفتی ما گرفته است و همین الان هم با فیلم‌هایی که زیر نظر وزارت ارشاد و فارابی بازی کرده است بر سر سفره نفت مردم روزی می‌خورد و باز پاچه گیری می‌کند.

یادداشت // تحلیلی پیرامون جشنواره فیلم فجر

از این دست سلبریتی‌ها همیشه هستند، از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 که محکم از جریان اعتدال حمایت کردند و امروز حاضر به پذیرفتن اشتباه خود نیستند تا اتفاقات دیگری که در هر زمینه این جماعت دخالت داشتند، باز با گستاخی به انقلاب اسلامی حمله می‌کنند، البته مهمترین اشکال هم به کسانی برمی‌گردد که زیادی آنها را جدی گرفته‌اند.

سوم: تک خوانی زن در کنسرت حمید عسگری ویژه جشنواره فیلم فجر دوباره اتفاق افتاد.

آنچه از فیلم‌های امسال به دست ما می‌رسد

جشنواره امسال هر چند با آثاری چون ماجرای نیمروز 2 و 23 نفر التیام بخش باشد، اما افتضاح بنفشه آفریقایی به کارگردانی مونا زندی حقیقی به اندازه‌ای است که نمی‌توان از آن عبور کرد. داستان زنی که با دو شوهر سابق و کنونی‌اش زندگی می‌کند و قبح زدایی از زندگی سالم را تا اینجا پیش می‌برند که در نوع خود واقعا قابل باور و تصور نیست.

فیلم خون خدا به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی که در فضای مذهبی ساخته شده است، به دنبال ترویج اندیشه اسلام رحمانی است و همه چیز را به همه چیز می‌بافد. خون خدا داستان همان معتادگورخوابی است که عکس او در صدر رسانه‌ها رفت، حالا چکی را پیدا کرده است و به دنبال نقد کردن آن است. این فیلم معنای عزاداری را صرفا در کمک به همدیگر ترجمه کرده است، مولفه‌های اسلام رحمانی در این نمایش طولانی به شدت به چشم می‌خورد و کارگردان سعی کرده است تا با نمایش صامت بازیگر نقش اول فیلم یعنی رضا اخلاقی راد جلب توجه کند.

یادداشت // تحلیلی پیرامون جشنواره فیلم فجر

حمال طلا به کارگردانی تورج اصلانی کمدی سیاه است که از دشنام دادن علیه حکومت تا صحنه‌های خنده‌داری که در بازنمایی عقیم مانده است و شعارهای سیاسی همه علیه کارگردان تبدیل می‌شود. سعید آقاخانی در فیلم بازی می‌کند و داستان درباره مسائل اقتصادی و گرانی‌ها است.

هر چه به انتهای جشنواره نزدیک شویم، فیلم‌های بیشتری به نمایش گذاشته خواهد شد و انعکاس نظرات مخاطبان جشنواره در رسانه‌ها بیشتر پدیدار خواهد شد. اقتصاد، سیاست، فرهنگ سوژه‌های زیر دست کارگردانان است اما در این دوره از جشنواره حضور آثار ارزشی کمتر شده است، خود داستان دیگری است.

هر چند شاید مانند نمایشگاه مطبوعات دولت که توجه کامل خود را به رسانه‌های همپیمان با اصلاحات و اعتدال داده است و به سانسور اخبار و مطالب جریان انقلابی مشغول هستند یا در تعریف آن به شدت خودپندارانه و از زاویه شخصی و سیاست‌زده بدان نگاه می‌کنند تا دوباره آبروی بازرفته خویش را در میان مردم برگردانند.

علی اصغر خواجه الدین
ارسال نظرات